Kalander

Vervolg op de Spanbandtafel….

Ik ben gestart met een nieuwe versie van de Spanbandtafel. De eerste versie is prachtig, maar zeer arbeidsintensief om te maken en daardoor duur. Het idee voor de nieuwe versie is heel eenvoudig, visueel aantrekkelijk en flexibel. De poten hebben een standaard maat en worden in serie gemaakt, het blad is uniek en kan in iedere lengte gemaakt worden: van circa 180 cm 280 cm.

Het basisidee kreeg ik toen ik stalen klampen aan het schroeven was op massieve panelen. De klamp zorgt ervoor dat het paneel vlak blijft. Door van de klamp een poot te maken en deze flexibel te bevestigen aan het blad ontstaat eenvoudig een tafel. De spanband had ik eerder gebruikt en wil ik graag weer toepassen. De felle kleuren combineren mooi met hout en staal.

De eerste schetsen:

Om de constructie te testen heb ik een houten poot gemaakt en deze gekoppeld aan een blad. De band trekt poot en blad stevig tegen elkaar, als het blad voldoende dik is, wordt het een stevige tafel.

Komende week wil ik met Pim de Roos gaan praten over de poten. Hij kan ze maken. Nu ga ik uit van een H-profiel met een buitenmaat van 100 x 50 mm. Het lijkt me mooi om twee afwerkingen aan te bieden: staal blank gelakt en staal zwart gepoedercoat. Een leuk detail van de tafel lijkt me dat het profiel ingelaten wordt in de onderzijde van het blad. Onderin de poten komen stelpootjes, bij een blad van twee volle delen massief hout zal het blad iets scheluw kunnen staan. Dat is dan eenvoudig te corrigeren.

Het geheel moet een degelijke, stoere uitstraling krijgen. Niet te gepolijst, niet te mooi, zoals mijn meubels meestal zijn. Het blad kan uit twee massieve delen bestaan. Ik denk dan aan Iep, Eik of misschien Douglas. Bij gebruik van twee delen wordt ieder blad een puzzle: hoe koppel je, laat je de wankant zien, is het leuk als het niet overal even breed is etc. De dikte moet minimaal 40 mm zijn. Het kan ook een blad zijn uit verlijmde delen.

De band zelf is er in vele kleuren. De ratel bestel ik in RVS.